Malaria - Wikipedia. Malaria of moeraskoorts is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door eencellige parasieten van het geslacht Plasmodium dat tot de Sporozoa behoort. De parasiet wordt op mensen overgebracht door malariamuggen. De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat in 2. Afrika en voor het overgrote deel kinderen jonger dan 5 jaar. Op 25 juni 1940, drie dagen na de. Erevoorzitter Koninklijk Instituut voor de Tropen. Van Oostrum heeft gedurende de oorlog een aantal van Haisma's manuscripten weten te bewaren en. Op een nacht ging hij de kampong. De nacht is voorbij, een van de vele zwoele en romantische nachten op Bali, het tropen paradijs. Afrika kan worden toegeschreven aan malaria. Zwangere vrouwen lopen een groot risico om te overlijden als gevolg van complicaties van malaria, maar ook bestaat het risico van spontane abortus of vroegtijdige geboorte. Er bestaat tevens het gevaar van bloedarmoede bij de vrouw en als gevolg daarvan baby's met een te laag geboortegewicht. Tot ca. 1. 92. 0 kwam malaria overigens ook nog endemisch in Nederland voor. Vlak na de Tweede Wereldoorlog waren er in Nederland ca. Dit hoge aantal kan mede worden verklaard door het stoppen van de 'kininisatie' tijdens de Duitse bezetting en door verminderde bemaling van polders door brandstofschaarste. Vroeger werd voor de ziekte ook wel het woord 'moeraskoorts' gebruikt. Voordat de plasmodium- parasiet ontdekt werd, schreef men de ziekte toe aan de lucht in moerasgebieden. Moerassen zijn zoals bekend een uitstekend biotoop voor muggen, zodat het misverstand makkelijk te verklaren is. Oorsprong van de malaria. De malariaparasiet, die onder andere bij bonobo's en chimpansees aangetroffen wordt, heeft veel meer afwijkende genetische kenmerken. Een fylogenetische analyse uit 2. P. De overstap geschiedde waarschijnlijk op zijn vroegst 2- 3 miljoen jaar of zo recent als 1. Dit is ook de vorm die de gevaarlijkste vorm van malaria, malaria tropica veroorzaakt, waarbij de kans op een dodelijke afloop veel groter is dan bij de andere soorten. De kans op een dodelijke afloop is bij de andere soorten verwaarloosbaar klein. De keuken verrast je met heerlijke kleine of. Plein 1940 nr.10 4331 LH. De zaak heeft 90 zitplaatsen, ook is er een serre waar kleinere groepen.In 1. 89. 7 werd door de Britse arts Ronald Ross de levenscyclus van malariaparasieten in malariamuggen beschreven. De laatste jaren komt er echter een 5e plasmodium soort voor die vooral in Zuidoost- Azi. Deze parasiet is bekend van malaria bij apen en is een in een dikke druppel preparaat niet te onderscheiden van P. In plaats van een cyclus van 7. P. Dit veroorzaakt sneller een groter aantal ge. In de darm van de mug vermeerdert de parasiet zich zowel geslachtelijk als ongeslachtelijk en gaat ook in de speekselklieren van de mug zitten. De mug steekt iemand die nog niet besmet is. In 1915 werden in Le Havre Belgische legerofficieren opgeleid voor het vechten in de tropen. Onder dekking van de nacht. In mei 1940 deden de. In de nacht van woensdag 13 op donderdag 14 juli 1941 bombardeerde. Op, toen de Duitse bezetting een feit. Op de een of ander manier leek op. Gelukkig is er een nacht. De nacht hakt de tijd. Wat een sensatie om in de tropen onder de hemel te staan en opgenomen te worden in het. Gedenken 1940 - 1945. Na de Duitse inval in Nederland in 1940 waren Suriname en De. Diezelfde nacht werd door een Duitse onderzeeboot de. Hierbij worden kiemen van de parasiet (sporozo. De muggen steken omdat ze bloed nodig hebben om eitjes te kunnen leggen. Malaria wordt dan ook alleen door vrouwtjesmuggen overgebracht. De sporozoa komen in de lever terecht, waar ze zich verder ontwikkelen in levercellen. Dit wordt schizogonie genoemd. Binnen de mens deelt de parasiet zich alleen ongeslachtelijk! Uit de opengebarsten levercellen (hepatocyten) en schizonten komen merozo. In de bloedbaan dringen merozo. Hier ontwikkelen ze zich tot gameten (ook wel: gametocyten). Wanneer een mug een met malaria ge. Deze gametocyten reproduceren zich weer in de mug (zie stap 1.). Geslachtelijke ontwikkeling. De bevruchte cel, de zogenoemde zygoot groeit uit tot een beweeglijke vorm, de ookineet, die door de maagwand dringt en zich ontwikkelt tot een oocyste waarin door deling vele duizenden sporozo. De sporozoieten komen vervolgens via het speeksel van de mug door een beet terecht in het bloed van een nieuw slachtoffer en de cyclus begint opnieuw. NB: dit is een vereenvoudigd overzicht van de ontwikkeling van plasmodium, een ontwikkeling die veel verschillende stadia kent. Kenmerkend voor malaria zijn de koortsaanvallen, gepaard gaand met koude rillingen en soms braken. Bij een eenmalig besmettingsmoment blijft de ontwikkelingscyclus van de parasieten vaak een poos in de pas lopen, en verlaten ze allemaal op hetzelfde moment de cellen en komen samen met allerlei afvalstoffen vrij in het bloed wat tot een koortsaanval aanleiding geeft, vandaar namen als 'derdedaagse koorts'. Afhankelijk van de soort plasmodium doen de aanvallen zich om de 4. P. De laatste vorm, malaria tropica, is de meest voorkomende en de ernstigste, omdat hierbij vaak allerlei nauwe bloedvaten van vitale organen verstopt raken. Raken de bloedvaten in de hersenen verstopt dan ontstaat cerebrale malaria. De prognose van onbehandelde cerebrale malaria is slecht. Zelfs na opname in een ziekenhuis overlijden tussen de 1. Zonder dergelijke zorg is de sterftekans zo. In totaal 8. 0% van alle overlijdens door malaria wordt veroorzaakt door cerebrale malaria. Het is verder niet echt duidelijk of cerebrale malaria door een specifieke stam van falciparum veroorzaakt wordt, door het bereiken van een bepaalde concentratie parasieten, of dat sommige mensen er gewoonweg meer ontvankelijk voor zijn; zo hebben sommige pati. Mensen die herhaaldelijk besmettingen overleven, kunnen langzamerhand een zekere weerstand opbouwen. Zo leden Engelse en Spaanse legers in Walcheren zware verliezen door malaria, terwijl deze ziekte veel minder effect had op de lokale bevolking. Daarnaast bestaan er bepaalde genetische mechanismen die een zekere bescherming bieden tegen malaria. Een voorbeeld daarvan zijn sommige erfelijke afwijkingen van de vorm van het molecuul van hemoglobine, het rode eiwit dat het belangrijkste bestanddeel van rode bloedcellen vormt. Sikkelcelziekte in de homozygote vorm is nadelig voor de drager, maar in heterozygote vorm zijn dragers minder gevoelig voor malaria. Dit is de reden dat dergelijke hemoglobinopathie. Andere vormen van resistentie hebben vaak betrekking op lokale malariavarianten. Vroeger reisden mensen niet veel, door toenemende globalisering verspreiden malariavarianten zich echter sneller. Weerstand tegen malaria is daardoor steeds minder effectief. Vroege diagnose en directe behandeling zijn twee fundamentele elementen in de beheersing van malaria. Standaard wordt nog steeds een dikke druppel preparaat gemaakt van bloed. De bloedafname hiervoor kan op ieder moment plaatsvinden. Er hoeft dus niet gewacht te worden tot zich weer een malaria- aanval voordoet (waardoor kostbare tijd verloren gaat). De parasieten zijn immers voortdurend aanwezig in de rode bloedcellen. Bij een positieve dikke druppel wordt verder gekeken in een uitstrijk van bloed waarmee vervolgens het type Plasmodium kan worden vastgesteld. Deze labtechniek is vrij eenvoudig uit te voeren, naast verschillende kleurstoffen en labmateriaal is slechts nog een microscoop nodig om de preparaten te beoordelen. Ook kan op deze manier een telling worden gedaan van het aantal ge. Naast deze microscopische techniek bestaan ook commercieel verkrijgbare tests als de Mala. Quick en de Para. Sight F. Deze tests hebben als nadeel dat ze minder goed in staat zijn om pati. Er zijn diverse geneesmiddelen voor malaria, en er komen geregeld nieuwe middelen bij. Dat is ook nodig, want de parasiet heeft een sterk vermogen tot het ontwikkelen van resistentie. Het eerste middel was kinine, een alkalo. Lange tijd konden de parasieten bestreden worden met chloroquine, een van kinine afgeleid relatief goedkoop middel dat de parasieten in de rode bloedcellen doodt. In de loop der jaren zijn P. Kinine wordt overigens nog steeds veel gebruikt bij gecompliceerde malaria tropica. Het wordt dan vaak per injectie gegeven. Wel treedt in Zuidoost- Azi. Dit middel geeft echter bij sommige mensen ernstige bijwerkingen, soms van psychiatrische aard, die langdurig kunnen aanhouden. Een nieuwer middel is een combinatie- therapie gebaseerd op artemisinine. Deze behandeling is aanmerkelijk duurder dan die met chloroquine, en wordt daarom (nog) veel minder toegepast dan wenselijk zou zijn. Een verhoopt voordeel van combinatietherapie is dat plasmodia minder snel resistentie zullen ontwikkelen. Een niet al te duur middel dat in westelijk Afrika wordt gebruikt is het curative antimalarial/antipaludique curatif: Co- Arinate FDC, een combinatietablet van Artesunate (2. Een kuur van 3 tabletten, om de 1. Artemisinine is de werkzame stof van Artemisia annua of Qing Hao (Chinees: . Het is in 2. 00. 5 gelukt een voorlopermolecuul van artemisinine te laten maken door gistcellen na genetische modificatie. Ongecompliceerde malaria tropica wordt in Nederland en Belgi. In 2. 00. 5 werd echter voor het eerst resistentie ge. Onderzoekers zijn bezorgd dat artemisinine- resistente stammen van P. Volgens de onderzoekers zou het een enorm probleem gaan vormen, wanneer de artemisinine- resistente malariaparasiet zich gaat verspreiden. Er zijn niet veel andere werkende medicijnen meer. Eenmaal ge. Continue herinfectie (jarenlang) kan tot een bepaalde graad van immuniteit leiden. Er bestaat dan geen immuniteit tegen de andere soorten. Deze immuniteit neemt weer af als geen herinfecties voorkomen. Mensen met immuniteit tegen malaria die tijdelijk in gebieden gaan wonen zonder malaria kunnen bij terugkeer naar malariagebied daarom opnieuw ziek worden. Al heel lang wordt gepoogd een vaccin tegen malariaparasieten te ontwikkelen; dit blijkt echter erg lastig te zijn, enerzijds omdat de parasiet een groot deel van zijn levenscyclus intracellulair doorbrengt (en daar dus niet toegankelijk is voor antistoffen) en anderzijds omdat de kortdurend vrij voorkomende vormen zich snel aanpassen - hun antigeniciteit kan door selectiedruk snel veranderen. Een andere bekende resistentie vindt men bij sikkelcelziekte. Personen, homozygoot voor dit kenmerk, die niet worden behandeld, sterven meestal voor hun dertigste, wegens een afwijking in de zuurstofcapaciteit van het hemoglobine. Bij heterozygoten is nog een deel van het hemoglobine normaal, maar het afwijkende hemoglobine belet de ontwikkeling van malaria. Malaria kan op verschillende manieren worden voorkomen: Muskietennetten (klamboes) die geregeld ge. Op deze manier is de ziekte verdreven uit de VS en Zuid- Europa. Binnenshuis bestrijden met insecticide is 3 tot 6 maanden effectief, afhankelijk van het type bestrijdingsmiddel en het materiaal dat bespoten wordt. Gebruik van DDT is in gematigde streken een effectief middel gebleken, zelfs tot 1. DDT in Latijns- Amerika en Azi. In het leger. Het is lang geleden dat ik als dienstplichtig militair door de regering naar het voormalig Nederlands- Indi. Foto's in de krant over de Indonesische presidentsverkiezingen van 1. Tjipinanggevangenis in Jakarta, het in brand steken van winkels van Chinezen, riepen herinneringen op aan die militaire diensttijd. We, ons gezin in het plattelandsstadje Axel in Zeeuws- Vlaanderen, sloegen in 1. Franse troepen: . Begrippen als mijn en dijn werden . Wat moesten ze thuis zeggen als je in de tijd dat brandstof schaars was met gejatte briketten (kolen) van de stoomtram of cokes van de gasfabriek etc. Onbekommerd opgroeien werd belemmerd door spertijden, inundaties, oorlogshandelingen, enz. Op 1. 9 september 1. Axel bevrijd na hevige gevechten om de Scheldemond en de haven van Antwerpen, die de aanvoerroute voor de Geallieerden moest bekorten. Het was de tweede keer dat we voor oorlogsgeweld vluchtten. Van de militaire keuring herinner ik me niet veel. Je ging er heen met in het achterhoofd grote verhalen van vader en anderen over het lazerusdronken thuiskomen. Hoe kwamen ze toen aan het geld om drank te kopen? Of speelde het systeem van loting een rol. Je kon toen 'uitloten'. Als je het goede lot trok, dan hoefde je niet in militaire dienst. Het uitlootbriefje kon worden verkocht aan bijv. Werd daar de drank van gekocht? Zo kort na de buurtfeesten en de drank waarmee het einde van de Tweede Wereldoorlog werd gevierd, was dat niets bijzonder. Wel weet ik dat de officier, die als psycholoog aan de keuringsinstantie was toegevoegd, vroeg of ik verkering had. Naar waarheid antwoordde ik, dat ik wel eens een meisje had maar geen verkering. Hij vroeg wat het verschil was. Buiten wist ik het antwoord en pas later begreep ik dat het een verkapte vraag naar seksuele geaardheid was. Wie durfde toen over seks praten? Toen de legerleiding tot het besef kwam dat er in Indonesi. Ze plaatsten me over naar het 4e Bataljon Regiment Stoottroepen in Nijmegen voor een opleiding als motorordenans. Het moest zo rap, dat. Indonesi. Daar werd ik ingedeeld bij het carrierpeleton. Spannend en avontuurlijk, maar met weinig politiek besef. Wat wisten we waar het eigenlijk omging? Al gauw, 1. 4- 0. Volendam ingescheept naar Indonesi. We waren de krijtrotsen van Dover nauwelijks gepasseerd of ik lag zeeziek in het vooronder, waar de slingerbeweging het sterkst was. Kotsziek ging ik in de midscheeps gelegen officiersmess op een bank liggen. Daar was het slingeren het minst. Met een asgrauw gezicht en volkomen apathisch negeerde ik het bevel van een officier om daar weg te gaan. Hij zag de vergeefsheid van zijn poging in, want hij liet me liggen. Na twee dagen was de zeeziekte over. Het was lang en vervelend. We waren dankbaar voor korte onderbrekingen. Zoals het aanleggen bij Algiers om een militair met nekkramp van boord te kunnen halen, het bunkeren in Port Said in het Suezkanaal met de kleine typische zeilboten en het gokken met een goochelaar met kuikens: 'kippetje, kippetje', zei hij. In Amsterdam wordt het 'spelletje' balletje, balletje, genoemd. Veel geld hadden we niet te verliezen. Het krioelde van bootjes met koopwaar rond het schip. In de Rode Zee werd het app. Daarna een lange oversteek door de schijnbaar eindeloze watermassa. We waren blij dat we bij het eerste eilandje ten Noord- oosten van Sumatra even van boord mochten. In Belawan, de haven van Medan, werden we ontscheept. De waarschuwing om geen lege blikjes van frisdrank in de berm te gooien, 'daar maken ze handgranaten van', nam het gevoel van opluchting niet weg. Alleen de stad Medan en het vliegveld, met een smalle corridor tussen Belawan en Medan, was in handen van het Nederlandse leger. Meestal met 1. 2 jongens, vaak onder de sterkte, gelegerd op buitenposten in kampongschooltjes of grote huizen. Soms zelf (de twee baboes) eten kokend, of verlangend uitziend naar de fouragewagen als we in een grotere plaats lagen. De eerste tijd aten we aardappelen uit blik (cement) en harde legerkoekjes waar de maden uitkropen. Waarschijnlijk door de Nederlandse regering gekocht uit een dump die het Amerikaanse leger in Nieuw- Guinea had achtergelaten. Je wendde daarna wel snel aan rijst. We waren jong, nauwelijks 2. Over politiek spraken we weinig. We leefden, onder het bestuurlijk politieke en militaire geweld, ons simpele alledaagse leven. Stonden op wacht, liepen patrouille en verdedigden onze buitenpost als we werden aangevallen. Onderhielden de brencarriers waarvan reserveonderdelen schaars waren. Het was, afgezien van de gevaarlijke gebeurtenissen, geen beklagenswaardig bestaan. We woonden meestal in een huis van steen met een mandiehok (badkamer) nooit ver uit de buurt. Als er geen kamar kecil (toilet) was maakten we een latrine. We groeven een rechthoekig gat in de grond, waarover in de lengte planken werden gelegd en de middelste plank werd weggelaten. Er werd een wand van atap (soort gevlochten riet) rond gezet met een dak van roestige golfplaat. En je had een gezellige plee als er twee of drie man gelijktijdig gebruik van maakten. In Belawan, de haven van Medan, liep de 'gezelligheid' de spuigaten uit. Daar werd het bataljon samengetrokken om per schip van de KPM (Koninklijke Parketvaart Maatschappij) overgeplaatst te worden naar Padang. Het hele Bataljon kreeg buikloop: het werd er te druk. Vrije tijd brachten we door met brieven schrijven, hardlopen, schaken, volleybal en badminton als we een klein grasveld tot onze beschikking hadden en voetbal als we een veld hadden dat groot genoeg was. Lagen we in een plaats met een voetbalveld, dan maakten we daar gebruik van. Niemand protesteerde: het had ook niet geholpen. Er waren twee afspraken gemaakt, . Ons inzicht in politieke en economische verhoudingen tussen Chinezen en Indische mensen was niet groot. Het Chinees elftal arriveerde het eerst en we voetbalden tegen de Chinezen. De Indische bevolking was woedend. Ze hebben het ons nooit vergeven. Het liefst speelden we tegen een legerelftal van kapiteins, luitenants, sergeants en korporaals. Je kon dan eens een duw uitdelen, zonder dat het meer kostte dan een vrije schop. In Boenoet liep ik een gescheurde meniscus (voetbalknie) op. Met voetbal was het afgelopen. Ik probeerde het nog wel eens, maar dat eindigde steevast met een drukverband om de knie. Waarom ik geen poging deed om te worden afgekeurd en eerder naar huis te kunnen, weet ik niet. Misschien om geen watje te lijken, die zijn maats in de steek laat. Er werden soms gevangenen mishandeld en vermoord, een huis in brand gestoken of kippen gestolen. Is er iemand die een oorlog kent waar het anders gaat? En zeker, in die drie jaar hebben we medicijnen aan de bevolking uitgedeeld en werd er wel eens een jongetje met 1 spuitje van zijn beriberi afgeholpen (hij was niet meer bij ons weg te slaan). Maar hoorden we wel thuis in het Indonesi? In het licht van de geschiedenis rond 1. Engeland, Portugal, enz., was kolonisatie een normaal verschijnsel. Maar hoorden we er nu nog thuis? Misschien alleen ter bescherming van de mensen, die uit de Jappenkampen kwamen (de Bersiaptijd) en uit plicht tegenover de mensen van het KNIL, die door de Nederlandse regering in de steek werden gelaten. Het was er, want Van Mook was er landvoogd, luitenantgouverneur- generaal. We merkten er alleen wat van, toen militairen van het burgerlijk gezag(?), ons om begeleiding vroegen voor drie mannen, die ze uit de plaatselijke gevangenis of politiecel in Perbaoengan haalden en hen kilometers daar vandaan terechtstelden; doodschoten. Het hoe of waarom kregen we niet te horen. Zij beheersten de handel en de financi. Op een nacht, in het begin van de eerste politionele actie, werden we gewekt en in een drietonner (vrachtauto) geladen om op weg te gaan naar, ja naar waar eigenlijk? In een plaats niet ver bij ons vandaan waren winkels van Chinezen in brand gestoken. In het donker, vlak langs de kant van de weg waren alleen de silhouetten van rubberbomen te zien, gespannen en rillend van slaapdronkenheid dicht opeen gepakt elkaar lichaamswarmte voelend, reden we op weg naar een onbekend doel. Zolang we in de drietonners zaten gaf dat een onterecht gevoel van veiligheid. Al waren de lichten van de auto niet ontstoken het geluid van de motor was. Bij de brandende winkels was er dan ook geen rampokker (rover) meer te zien. Helpen blussen was al wat we konden doen. We liepen er 's nachts wacht op de buitenmuur van de gevangenis. Niet om uitbraken te voorkomen, maar om insluipers of bestormers van buiten te weren. Wel keken we nieuwsgierig over de binnenmuur. Wat we zagen waren geen ongure gezichten van bandieten, maar mensen die net als in de kampong hun maaltijd klaarmaakten boven een vuurtje. Misschien was dat het bedrieglijke. Maar net als later, in 1. Indonesische overheid, was het Nederlandse binnenlands bestuur ook toen niet erg scheutig met het loslaten van politieke gevangenen.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |